Οι μωρές παρθένες και άλλες ιστορίες

Τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται όλο και πιο συχνά μεγαλοσχήμονες που δηλώνουν ότι δεν ήξεραν , δεν είχαν καταλάβει ότι η Ελλάδα πήγαινε προς την πτώχευση, ότι κάποιοι ημέτεροι τσέπωναν εκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο , ότι πολλοί εργαζόμενοι τα έβγαζαν δύσκολα πέρα, ενώ την  ίδια στιγμή κάποιοι κομματικοί φίλοι αγόραζαν τζιπ και  ακίνητα. Καθηγητάδες, συγγραφείς, αθλητές, stars,  όλοι εκείνοι που συντηρούσαν το σάπιο κατεστημένο, σε περιγελούσαν όταν τους έλεγες για τη φούσκα του χρηματιστηρίου, είχαν «θεό» τους την προσωπική εξυπηρέτηση και αδιαφορούσαν για την παραγωγική ανυπαρξία της ελληνικής οικονομίας, Είναι όλοι εκείνοι που θεωρούσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση «μονόδρομο» και «γη της επαγγελίας», σε χαρακτήριζαν «παλαιοκομμουνιστή», «αντιδραστικό», «οπισθοδρομικό» και όλα τα συνώνυμα διεκδικώντας για τον εαυτό τους τον τίτλο του προοδευτικού ουμανιστή. Και φυσικά ούτε λόγος για παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, «η Ελλάδα στην ελίτ των ισχυρών» και άλλα τέτοια παραμύθια.
Και από κοντά και πολλοί εκπαιδευτικοί που θα μπορούσαν ήδη από τη δεκαετία του 90 να δουν ότι κάποιοι θησαύριζαν και τα σχολεία παρέμεναν σε ένα απαρχαιωμένο πλαίσιο , χωρίς βιβλιοθήκες, κατάλληλους χώρους, εργαστήρια ακόμη και σχολικά κτήρια. Τα κονδύλια για τη δημόσια παιδεία βρίσκονταν σταθερά σε μικρά μονοψήφια νούμερα, ενώ οι γονείς πλήρωναν μεγάλα χρηματικά ποσά για να εξασφαλίζουν στο παιδί τους την είσοδο στο πανεπιστήμιο. Η Ελλάδα της μπίζνας και της κονόμας δεν είχε διάθεση να επενδύσει στην εκπαίδευση και μόνο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ φώναζαν για τις ανισότητες και τον κατήφορο που μας οδηγούν οι φαιές και οι λαχανί κυβερνήσεις.
Ακόμη και μεγάλοι συνταγματολόγοι αλλά και διανοούμενοι, γραφιάδες και άλλοι υπάλληλοι του κατεστημένου δεν είχαν πάρει είδηση τι συνέβαινε.  Σήμερα μιλάνε για «τη φούσκα που έσπασε» , «τους κακομαθημένους Έλληνες», «τις πισίνες της Λάρισας» και άλλα τέτοια που  συσκοτίζουν την ευθύνη όλων αυτών που ξύπνησαν ξαφνικά από το λήθαργο.
Λοιπόν κύριοι , το «δεν ξέρω τι γίνεται στην πατρίδα μου» ,  δεν αρμόζει σε υπεύθυνους πολίτες, Εμείς που αποτελούμε την πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν "βάλαμε το δάχτυλο στο μέλι", δεν κλέψαμε, δεν βγάλαμε μαύρα λεφτά, δεν μείναμε σε φορολογική ασυλία, δεν ανήκαμε στην παρέα σας που έπαιζε το μέλλον των παιδιών στη ρουλέτα. Εσείς που φοράτε το προσωπείο του ανίδεου είστε δύο φορές πουλημένοι και ξεπεσμένοι , αφήστε τη συγγνώμη  και τις κλάψες λουφάξτε και αφήστε το δρόμο ελεύθερο για νέες πολιτικές δυνάμεις ανατροπής.