Κυριακή 1 Μαΐου 2011
Το εμπορικό τετράγωνο Αριστείδου , Ευριπίδου, Αθηνάς, Σοφοκλέους
Το εμπορικό τετράγωνο Αριστείδου , Ευριπίδου, Αθηνάς , Σοφοκλέους αποτελούσε για πολλά χρόνια μια από τις πιο ζωντανές πλευρές του άστεως των Αθηνών. Η πλειονότητα των καταστημάτων με ηλεκτρικά είδη, γραφική ύλη , δίσκους , και ηλεκτρολογικό υλικό έδρευε σε αυτό το τετράγωνο . Εκεί υπήρχε επίσης πλήθος γραφείων, το κτήριο του Υπουργείου Πολιτισμού, η ΔΕΗ, το Χρηματιστήριο το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και φυσικά η κεντρική Κρεαταγορά και η Ψαραγορά. Πλήθος μικροκαταστημάτων και αποθηκών καταλάμβανε και την πιο μικρή ελεύθερη γωνία στις δαιδαλώδεις στοές (Ανατολής, Ορφανίδου, Θεοφιλάτου), που συμπλήρωναν αυτόν τον ιδιότυπο μικρόκοσμο. Στον ίδιο χώρο υπήρχε επίσης, η βυζαντινή εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων αλλά και ένα μέρος αρχαίου αθηναϊκού τείχους πλάι στο κτήριο του Χρηματιστηρίου, δείγμα ότι η μεγάλη δραστηριότητα στον χώρο αυτό δεν ήταν χαρακτηριστικό μόνο της σύγχρονης εποχής.
Σε ένα από αυτά τα μικροκαταστήματα της οδού Αριστείδου πέρασε 25 περίπου χρόνια ο πατέρας μου ως εμποροϋπάλληλος. Εκεί έζησα και εγώ κάποιες από τις πιο έντονες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας, τον πατέρα μου, την πρώτη μου κιθάρα, τους πρώτους μου δίσκους, το χάζεμα μπροστά σε μια βιτρίνα στην πρώτη έγχρωμη τηλεόραση που πρόβαλε κάποιο από τα παιχνίδια του Μουντιάλ.
Σήμερα λίγα πράγματα θυμίζουν αυτήν την ιδιαίτερη εποχή. Τα Mall και η οικονομική πολιτική μετά το 1990 συνέβαλαν στην παρακμή του εμπορικού κέντρου και ιδιαίτερα της περιοχής αυτής. Το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο που κατείχε το ακίνητο της Αριστείδου έδιωξε τα περισσότερα καταστήματα, για να δημιουργήσει δικούς του χώρους και το Υπουργείο Πολιτισμού μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο.
Θεώρησα χρέος μου να δημιουργήσω ένα φωτογραφικό οδοιπορικό με θέμα το εμπορικό αυτό τετράγωνο αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με μια παλιά φωτογραφική μηχανή το απόγευμα της 28ης Απριλίου του 2011. Στους δρόμους αυτούς βρίσκεται ένα μέρος του πατέρα μου και ένα μέρος του εαυτού μου.
Σε ένα από αυτά τα μικροκαταστήματα της οδού Αριστείδου πέρασε 25 περίπου χρόνια ο πατέρας μου ως εμποροϋπάλληλος. Εκεί έζησα και εγώ κάποιες από τις πιο έντονες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας, τον πατέρα μου, την πρώτη μου κιθάρα, τους πρώτους μου δίσκους, το χάζεμα μπροστά σε μια βιτρίνα στην πρώτη έγχρωμη τηλεόραση που πρόβαλε κάποιο από τα παιχνίδια του Μουντιάλ.
Σήμερα λίγα πράγματα θυμίζουν αυτήν την ιδιαίτερη εποχή. Τα Mall και η οικονομική πολιτική μετά το 1990 συνέβαλαν στην παρακμή του εμπορικού κέντρου και ιδιαίτερα της περιοχής αυτής. Το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο που κατείχε το ακίνητο της Αριστείδου έδιωξε τα περισσότερα καταστήματα, για να δημιουργήσει δικούς του χώρους και το Υπουργείο Πολιτισμού μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο.
Θεώρησα χρέος μου να δημιουργήσω ένα φωτογραφικό οδοιπορικό με θέμα το εμπορικό αυτό τετράγωνο αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με μια παλιά φωτογραφική μηχανή το απόγευμα της 28ης Απριλίου του 2011. Στους δρόμους αυτούς βρίσκεται ένα μέρος του πατέρα μου και ένα μέρος του εαυτού μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)