Αυτό το μέλλον ετοιμάζουν κυβέρνηση και ΕΕ για μας και τα παιδιά μας. Μισή δουλειά, μισή ζωή. Προκειμένου να εξασφαλιστούν, όπως λένε θέσεις εργασίας και επενδύσεις . Ακόμη και στις πανελλαδικές εξετάσεις το θέμα της έκθεσης είχε να κάνει με την ευελιξία στην αγορά εργασίας. Πολλοί ίσως πιστέψετε ότι κρύβεται κάποια λογική σ’ αυτό το εγχείρημα. Θα έρθουν από την Κίνα , τις ΗΠΑ, τα αραβικά εμιράτα να χτίσουν επιχειρήσεις και έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Λοιπόν, αφού οι κυβερνώντες δεν κατάλαβαν τίποτα από την εξέλιξη του καπιταλισμού όλα αυτά τα χρόνια, ας τους θυμίσουμε ορισμένα απλά πράγματα :
Μια κοινωνία δεν είναι supermarket για να προχωράς με βάση τα οικονομικά κέρδη και τις ζημιές. Υπάρχουν και κάποια πράγματα εν πολλοίς άγνωστα στις μέρες μας που τα λένε συνείδηση, όνειρα, ελεύθερος χρόνος, παιδεία, αλληλεγγύη, άμιλλα, που μπορεί να προκαλούν και χασούρα πολλές φορές στο ταμείο αλλά με αυτά επενδύεις σε ότι πιο πολύτιμο, τον άνθρωπο.
Όλα αυτά τα «γιατρικά» για την ανεργία έχουν δοκιμαστεί σε πολύ πιο ανεπτυγμένες χώρες από την Ελλάδα και απέτυχαν παταγωδώς. Η ανεργία παρέμεινε σταθερή ή και αυξήθηκε αφού η επισφαλής εργασία προκαλεί συχνά ακόμη και την παραίτηση ή την περιθωριοποίηση.
Οι ανεξέλεγκτες επιχειρήσεις απομυζούν για ένα χρονικό διάστημα κάποια περιοχή , δημιουργούν προσδοκίες και αφού εξασφαλίσουν τα κέρδη τους αποχωρούν και χτίζουν σε άλλη « φθηνότερη» περιοχή. Αφήνουν πίσω τους εξαθλιωμένα και οργισμένα θύματα, που παίρνουν και αυτά το δρόμο της μετανάστευσης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η Αργεντινή, η Ιρλανδία αλλά και αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ.
Οι “ μπανανίες” δεν ωφέλησαν ποτέ κανένα κράτος, κανένα πολίτη ή πολιτικό. Μόνο η United Fruit Company ωφελήθηκε. Η αιματηρή ιστορία πολλών δικτατοριών και πολέμων το αποδεικνύει.
Το κοινωνικό μοντέλο που ονειρεύονται το ΔΝΤ , η κυβέρνηση και η ΕΕ εμπεριέχει πολύ αίμα, πολύ βία, άγχος, ανταγωνισμό, αποξένωση και κυρίως εξαθλίωση τόσο σε πνευματικό όσο και σε υλικό επίπεδο.
Το σχολείο θα γίνει περιττή πολυτέλεια. Λίγες βασικές γνώσεις επαρκούν , αφού τα υπόλοιπα θα τα μάθεις αν έχεις βέβαια χρήματα- στην πορεία καθώς θα αναζητείς πιο πρόσφορο- αν βρεις ποτέ- επάγγελμα.
Χρεοκοπημένες θεωρίες, όπως ο κοινωνικός δαρβινισμός, το φιλελεύθερο μοντέλο του αυτοδημιούργητου, η αυτορρύθμιση της κοινωνίας, το « λιγότερο κράτος» επανέρχονται και εφαρμόζονται κατά τρόπο βαθιά αντιδημοκρατικό και θα έλεγα φασιστικό. Ενδύονται , δηλαδή, το μανδύα του νέου πατριωτισμού, της φιλοπατρίας αποκλείοντας ως προδοτική οποιαδήποτε αντίδραση.
Θα ξαναθυμηθώ το ιδιοφυίες κρεσέντο των αντιφατικών ιδεολογημάτων από τα το « 1984» του Όργουελ, αλλά θα το παραφράσω λίγο. Ελευθερία είναι η σκλαβιά, κέρδος είναι η φτώχεια, Ευδαιμονία είναι η αδιάκοπη εργασία, δημοκρατία είναι η υποταγή.
