Και ενώ ακόμη δεν έχουν στερέψει τα δάκρυα εκείνων που έχασαν τους δικούς τους στο μέγα- σεισμό της Ιαπωνίας, ενώ η ραδιενέργεια ποτίζει το νερό και το χώμα εκατομμυρίων ανθρώπων ως αποτέλεσμα του παμφάγου καταναλωτισμού και καιροσκοπισμού, ενώ ακόμη και σήμερα χάνονται ζωές, το άνθος της αμερικάνικης νεολαίας σε έναν κλεφτοπόλεμο χωρίς τέλος στο Ιράκ, ικρά παιδιά πυροβολολούνται την Παλαιστίνη και το Αφγανιστάν και οι στρατιές των προσφύγων προχωρούν βουβές προς τους «δυτικούς παράδεισους», τα δυτικά γεράκια αποφασίζουν με περισσό κυνισμό να βομβαρδίσουν άλλη μια χώρα χωρίς προφανή πρόκληση ή χωρίς πάντως η ίδια να θέλησε να αναμετρηθεί με τις δυτικές υπερδυνάμεις.
Το τέρας του πολέμου και του ιμπεριαλισμού δεν υπακούει σε τίποτε άλλο παρά στο κάλεσμα του κέρδους. Καμία ηθική αξία και καμία δημοκρατική νομιμότητα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πολιτική αυτών των κρατών που συνέτρεξαν στη βάρβαρη αυτή επίθεση. Όλοι αυτοί υπακούουν στα χρηματιστήρια, τις πετρελαιοεταιρείες και τη δίψα για πλουτισμό. Η ύβρις που διαπράττουν καθημερινά αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα θα φέρει κατά τους φυσικούς νόμους ολέθριες καταστροφές στην ανθρωπότητα , όχι από τον Καντάφι ή κάποιον άλλο «ανυπάκουο» ηγέτη. Οι ίδιοι αυτοί θα σκάψουν το λάκκο του ανθρώπου, ρυπαίνοντας και καταστρέφοντας με τον πόλεμο κάθε σπιθαμή γης εκτός του βιομηχανικού βορά.
Πρώτα από όλα, οι πρόσφυγες πηγαίνοντας κατά εκατομμύρια προς τη δύση θα δημιουργήσουν ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης για τον οποιοδήποτε προκαλώντας χαοτικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις, που θα επιφέρουν είτε νέους αυταρχισμούς είτε ριζική αναδόμηση των κυρίαρχων κρατών.
Έπειτα, η συνεχής επίκληση του πολέμου θα διαλύσει ουσιαστικά τον ΟΗΕ και θα οδηγήσει σε νέα συστήματα ασφαλείας με ηγεμονικές και αυταρχικές εξουσίες. Η δημοκρατικές δυνάμεις μπόρεσαν στο παρελθόν και ανταπεξήλθαν μ ε έναν Χίτλερ και έναν Μουσολίνι, με πέντε όμως;
Η μόλυνση του εδάφους και του νερού με τα χημικά όπλα και το ουράνιο που φέρουν οι αντιαρματικοί πύραυλοι, όσο και η γενικότερη πολιτική των δυτικών χωρών να αξιοποιούν την πυρηνική ενέργεια και το πετρέλαιο ή το λιγνίτη θα προκαλέσει σταδιακά ακόμη μεγαλύτερο οικολογικό πρόβλημα, που θα δημιουργήσει μελλοντικά άμεσους κινδύνους γι α την ανθρώπινη υγεία.
Αν σκεφτεί κανείς ότι οι συνεχείς πόλεμοι απαιτούν ολοένα μεγαλύτερη ενέργεια μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι οι πόλεμοι αυτοί από μόνοι τους μπορούν σε λίγες δεκαετίες να προκαλέσουν τεράστια ενεργειακή κρίση.
Το πιο επικίνδυνο όμως σημείο είναι το ότι ο πόλεμος στους δυτικούς πολιτισμούς έχει γίνει πια μέρος της κουλτούρας τους. Η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ όσο και ο «βομβαρδισμός» από τον πολιτισμό της βίας που παράγουν έχει μετατρέψει την κοινή γνώμη σε παθητικό υποστηριχτή των νατοϊκών επιθέσεων. Μόνο όταν ο πόλεμος και η βία χτυπήσει την πόρτα τους ξεσηκώνονται αλλά και πάλι είναι απλά έτοιμοι για νέες σταυροφορίες. Λείπει επομένως μια κουλτούρα της ειρήνης και ένας αναστοχασμός που θα συγκλονίσει καίρια αυτές τις δουλοπρεπείς στον ιμπεριαλισμό κυβερνήσεις.