Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Επιστολή ενός εκπαιδευτικού προς τους γονείς για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς




Αφού πολλοί από εμάς, τους δήθεν ταγούς της γνώσης φανήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων υποτασσόμενοι στα μικροσυμφέροντα,  και τον ωχαδελφισμό, έρχεται τώρα η καπιταλιστική λαίλαπα να τα ξεθεμελιώσει όλα. Απέναντι στην κρίση η αστική τάξη αποφάσισε να σπρώξει αμετάγκλητα την κοινωνία στη βαρβαρότητα. Και μόνο κάποιες φωνές στο πλήθος σίγουρα πιο μαζικές αλλά όχι ακόμη ισχυρές   έμειναν να διεκδικούν τα αυτονόητα, ΄΄ψωμί, παιδεία, ελευθερία’’.  Θα το επαναλάβω και εγώ μαζί με τόσους άλλους και ας γίνομαι ίσως βαρετός. Ο σύγχρονος καπιταλισμός αποδεικνύετται πιο ληστρικός και βάρβαρος από ποτέ.
Αφού μας επέβαλε την οικονομική αφαίμαξη, την εξαθλίωση του απόμαχου, την καταστροφή της οικονομίας ως «μεταρρύθμιση" , αφού μετέτρεψε τις πόλεις σε γκέτο ανέργων και εγκληματιών, έρχεται τώρα να τελειώνει και με την Παιδεία. Την Παιδεία που και η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ακόμη αναγνώρισε ως βασικό και αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών, το σχολείο που  παρά την ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα της πληροφορίας εξακολουθεί έως σήμερα να είναι η βασική έγκυρη πηγή γνώσης και κοινωνικοποίησης στις δυτικές κοινωνίες.
Λιγότερο σχολείο, λιγότεροι καθηγητές, λιγότερα βιβλία, λιγότερο διάβασμα  ακούγονται εύηχα στα αυτιά κάποιων γονέων και μαθητών . Είναι όμως έτσι;
‘Εχουν αναρρωτηθεί ποιο είναι το επιστημονικό και εργασιακό πλαίσιο που θα συναντήσουν .  Πίσω από τις λέξεις η αλήθεια είναι σκληρή και αδυσώπητη. Το σχολείο δεν θα πάψει να «βασανίζει» τον νέο. Αντίθετα, θα γίνει πιο ανταγωνιστικό, απαιτητητικό, αξιολογισιοκεντρικό και εξετασιοκεντρικό φορτώνοντας με περισσότερο άγχος και σύγχυση τους μαθητές. Η ιντερνετοποίηση και τα φλιναρφήματα του εποικοδομισμού θα συντελέσουν στην βαθμιαία υποβάθμιση της σχολικής μόρφωσης και στην ουσιαστική περιθωριοποίηση του σχολείου.
 Ακόμη και οι συνειδητοποιημένοι γονείς θα βρουν δυσθεώρητα εμπόδια στην προσπάθεια τους να προετοιμαστεί επαρκώς το παιδί τους. Εμπόδια όχι μόνο οικονομικά αλλά και παιδαγωγικά, αφού θα κληθούν από πιο μειονεκτική θέση να αντιπαλαίψουν την κατακλίζουσα τηλεοπτική και κινηματογραφική σαχλαμάρα, την αποχαύνωση του βινεοπαιχνιδιού, την ναρκωκουλτούρα , τη δήθεν γκλαμουριά της βιομηχανίας του θεάματος, την αποπολιτικοποίηση αλλά  και την κλιμακούμενη προπαγανδιστική επιρροή  των εφοπλιστικών ΜΜΕ.   Το κοινωνικό προφίλ  της οικογένειας του μαθητή θα αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μόρφωσή του. Η επιτυχία θα γίνει ακόμη περισσότερο προνόμιο των λίγων "εκλεκτών" που δεν είχαν την ατυχία οι γονεί τους να είναι άνεργοι ή φτωχοί.
Τα σχολεία παραδίδονται στην αγκάλη των χορηγών και της επιχειρηματικής "προστασίας" που θα μετατρέψει την εκπαίδευση σε υπεραγορά γνώσης. Φτήνια και υποκουλτούρα σε αντιστοιχία με τα γνωστά "φθηνάδικα" υπερκαταστήματα παιχνιδιών και επίπλων θα είναι το κύριο προϊόν τους. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της μέσης εκπαίδευσης των ΗΠΑ και στο μορφωτικό επίπεδο που εξασφαλίζουν, για να βγάλει  πολλά συμπεράσματα.
Σε συνδυασμό με την ουσιαστικά ελέυθερη χρήση των ναρκωτικών και την τζογοποίηση το σημερινό «κράτος-ευνούχος των πολυεθνικών» εννοεί να καταστρέψει κάθε ζωτανό  και υγιές κύτταρο των επερχόμενων γενεών.