Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Οι στίχοι του τραγουδιού του John Lehnon Working Class Hero απευθύνονται στον Έλληνα μοιρολάτρη υπάλληλο που παρακολουθεί καθισμένος στον καναπέ του να του μειώνουν τον μισθό και να αυξάνουν τα συνταξιοδοτικά του όρια

As soon as your born they make you feel small,
By giving you no time instead of it all,
Till the pain is so big you feel nothing at all,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
They hurt you at home and they hit you at school,
They hate you if you're clever and they despise a fool,
Till you're so fucking crazy you can't follow their rules,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
When they've tortured and scared you for twenty odd years,
Then they expect you to pick a career,
When you can't really function you're so full of fear,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
Keep you doped with religion and sex and TV,
And you think you're so clever and classless and free,
But you're still fucking peasents as far as I can see,
A working class hero is something to be,
A working class hero is something to be.
There's room at the top they are telling you still,
But first you must learn how to smile as you kill,
If you want to be like the folks on the hill,
A working class hero is something to be.
A working class hero is something to be.
If you want to be a hero well just follow me,
If you want to be a hero well just follow me.

Πώς μεταστρέφει μια κυβέρνηση το αρνητικό κλίμα από την επιβολή σκληρών εισπρακτικών μέτρων :

Στηρίζεται σε «έρευνες κοινής γνώμης» με αποτελέσματα που σχεδόν πάντα επικροτούν τα νέα μέτρα ή ζητούν και σκληρότερα.
Τα δελτία ειδήσεων των κρατικών καναλιών προτάσσουν στα κείμενά τους τις φυσικές καταστροφές (σεισμούς, πλημμύρες κλπ) ή τις εγκληματικές ενέργειες (τρομοκρατία, δολοφονίες), για να ενεργοποιήσουν φοβικές αντιδράσεις και να αναγκάσουν τον πολίτη σε τυφλή πίστη στην εξουσία.
Μεταφέρει τα αίτια της κρίσης στον διεθνή παράγοντα
Επαναφέρει ανοιχτές υποθέσεις του παρελθόντος στο προσκήνιο, οι οποίες τις περισσότερες φορές αγγίζουν ευαίσθητες χορδές του ακροατηρίου.
Επιστρατεύει έναν προσποιητό κούφιο (στα λόγια) πατριωτισμό.
Κάνει σημαία της την κάθαρση και τον πόλεμο κατά της διαφθοράς.
Εφευρίσκει εχθρούς ( κερδοσκόπους, απατεώνες, αγορές, Γερμανούς, κλπ) χωρίς να δίνει άλλα στοιχεία και κηρύσσει πολέμους.
Μιλά για «ανάπτυξη».
Χωρίζει τους εργαζόμενους σε «ευνοημένους» και «μη ευνοημένους».
Καθιστά παντοδύναμο τον διεθνή παράγοντα και εμφανίζει τα σκληρά οικονομικά μέτρα ως μονόδρομο.
Ενορχηστρώνει και διασπείρει κινδυνολογικές προβλέψεις και φήμες για νέα σκληρότερα μέτρα που αναπαράγουν όλα σχεδόν τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια για να δοκιμάσει αντιδράσεις αλλά και να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για ενδεχόμενη εφαρμογή τους.