Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Οι μωρές παρθένες και άλλες ιστορίες

Τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται όλο και πιο συχνά μεγαλοσχήμονες που δηλώνουν ότι δεν ήξεραν , δεν είχαν καταλάβει ότι η Ελλάδα πήγαινε προς την πτώχευση, ότι κάποιοι ημέτεροι τσέπωναν εκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο , ότι πολλοί εργαζόμενοι τα έβγαζαν δύσκολα πέρα, ενώ την  ίδια στιγμή κάποιοι κομματικοί φίλοι αγόραζαν τζιπ και  ακίνητα. Καθηγητάδες, συγγραφείς, αθλητές, stars,  όλοι εκείνοι που συντηρούσαν το σάπιο κατεστημένο, σε περιγελούσαν όταν τους έλεγες για τη φούσκα του χρηματιστηρίου, είχαν «θεό» τους την προσωπική εξυπηρέτηση και αδιαφορούσαν για την παραγωγική ανυπαρξία της ελληνικής οικονομίας, Είναι όλοι εκείνοι που θεωρούσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση «μονόδρομο» και «γη της επαγγελίας», σε χαρακτήριζαν «παλαιοκομμουνιστή», «αντιδραστικό», «οπισθοδρομικό» και όλα τα συνώνυμα διεκδικώντας για τον εαυτό τους τον τίτλο του προοδευτικού ουμανιστή. Και φυσικά ούτε λόγος για παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, «η Ελλάδα στην ελίτ των ισχυρών» και άλλα τέτοια παραμύθια.
Και από κοντά και πολλοί εκπαιδευτικοί που θα μπορούσαν ήδη από τη δεκαετία του 90 να δουν ότι κάποιοι θησαύριζαν και τα σχολεία παρέμεναν σε ένα απαρχαιωμένο πλαίσιο , χωρίς βιβλιοθήκες, κατάλληλους χώρους, εργαστήρια ακόμη και σχολικά κτήρια. Τα κονδύλια για τη δημόσια παιδεία βρίσκονταν σταθερά σε μικρά μονοψήφια νούμερα, ενώ οι γονείς πλήρωναν μεγάλα χρηματικά ποσά για να εξασφαλίζουν στο παιδί τους την είσοδο στο πανεπιστήμιο. Η Ελλάδα της μπίζνας και της κονόμας δεν είχε διάθεση να επενδύσει στην εκπαίδευση και μόνο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ φώναζαν για τις ανισότητες και τον κατήφορο που μας οδηγούν οι φαιές και οι λαχανί κυβερνήσεις.
Ακόμη και μεγάλοι συνταγματολόγοι αλλά και διανοούμενοι, γραφιάδες και άλλοι υπάλληλοι του κατεστημένου δεν είχαν πάρει είδηση τι συνέβαινε.  Σήμερα μιλάνε για «τη φούσκα που έσπασε» , «τους κακομαθημένους Έλληνες», «τις πισίνες της Λάρισας» και άλλα τέτοια που  συσκοτίζουν την ευθύνη όλων αυτών που ξύπνησαν ξαφνικά από το λήθαργο.
Λοιπόν κύριοι , το «δεν ξέρω τι γίνεται στην πατρίδα μου» ,  δεν αρμόζει σε υπεύθυνους πολίτες, Εμείς που αποτελούμε την πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν "βάλαμε το δάχτυλο στο μέλι", δεν κλέψαμε, δεν βγάλαμε μαύρα λεφτά, δεν μείναμε σε φορολογική ασυλία, δεν ανήκαμε στην παρέα σας που έπαιζε το μέλλον των παιδιών στη ρουλέτα. Εσείς που φοράτε το προσωπείο του ανίδεου είστε δύο φορές πουλημένοι και ξεπεσμένοι , αφήστε τη συγγνώμη  και τις κλάψες λουφάξτε και αφήστε το δρόμο ελεύθερο για νέες πολιτικές δυνάμεις ανατροπής.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Ανοιχτή επιστολή στους μαθητές μας για το πρόβλημα των ναρκωτικών

    www.edupame.gr

Μαθητή, μαθήτρια

Απευθυνόμαστε σε σένα, οι καθηγητές σου που ανήκουν στο ΠΑΜΕ, για να σου πούμε την άποψή μας για το ζήτημα των ναρκωτικών, τις επικίνδυνες εξελίξεις που φέρνει το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου για τα ναρκωτικά που κατατέθηκε στη βουλή στις 9/1/2012.
Στο κείμενο αυτό δε θα βρεις «ηθικολογίες» και κηρύγματα. Πρώτα απ’ όλα θέλουμε μαζί με μας να σκεφτείς, να αναρωτηθείς:
Ποιοι είναι αυτοί που έχουν συμφέρον από μια κοινωνία που τα ναρκωτικά θα κυκλοφορούν ελεύθερα;
Είναι αυτοί που σου παίρνουν το βιβλίο απ’ το χέρι και σε κατηγορούν ότι είσαι αδιάβαστος. Αυτοί που παίρνουν τη δουλειά απ’ τον πατέρα σου και τη μάνα σου, το φαγητό απ’ το τραπέζι σου. Αυτοί που σου ετοιμάζουν ένα μέλλον μαύρο. Αυτοί που μαζεύοντας δισεκατομμύρια στην Ελβετία από τη δουλειά των γονιών σου, έφεραν την κρίση στη χώρα και τώρα καλούν την οικογένειά σου να την πληρώσει. Αυτοί που σου στερούν τον ελεύθερο χρόνο, να μπορείς να αθλείσαι, να δημιουργείς, να βρίσκεις ελεύθερους χώρους.
Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι ανακάλυψαν τη «λύση για όλα» τα «κακά»: «Νόμιμο το χασίσι». Και τα «υποκατάστατα» των ναρκωτικών» (που κι αυτά είναι ναρκωτικά ) «θα πουλιούνται λέει ελεύθερα στα φαρμακεία και στα νοσοκομεία».
Ο ποιητής (Κ.Βάρναλης) το έλεγε από παλιά:
«Στης Χούντας το αλισβερίσι λεύτερο ήταν το χασίσι, ποτέ ο λαός να μη ξυπνήσει».

Αυτή είναι και σήμερα η λύση που σου προτείνουν.
Να ξέρεις όμως ότι:
    Το πρόβλημα των ναρκωτικών εμφανίζεται ιστορικά μαζί με τον καπιταλισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη «τοξικομανία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, δηλαδή μέσα στον καπιταλισμό.
    Η διακίνηση ναρκωτικών (νόμιμη ή παράνομη) είναι ένα εμπόριο που αποφέρει στους καπιταλιστές 500 δις δολάρια ετησίως.
    Στο Αφγανιστάν από τότε που μπήκαν Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές τετραπλασιάστηκε η παραγωγή και το εμπόριο ναρκωτικών σ’ αυτή τη χώρα.
    Όπου νομιμοποιήθηκαν τα ναρκωτικά, η χρήση ναρκωτικών όχι μόνο δεν περιορίστηκε αλλά εκτοξεύτηκε στα ύψη. Το ίδιο και η εγκληματικότητα. Για παράδειγμα στην Ελβετία που τα νομιμοποίησαν, μέσα σ’ ένα χρόνο τα αποτελέσματα τους έκαναν άρον-άρον να ανακαλέσουν την απόφασή τους αυτή.
    Τα «υποκατάστατα» (π.χ.μεθαδόνη αντί ηρωίνη) είναι κι αυτά ναρκωτικά που σε εθίζουν και που πεθαίνεις κι από αυτά. Στη Δανία π.χ. το 45% των θανάτων από ναρκωτικά προέρχεται από χρήση μεθαδόνης.
    Τα «υποκατάστατα» εμφανίστηκαν πρώτη φορά σαν «προϊόντα» που τα διαφήμιζαν μεγάλες εταιρείες φαρμάκων (Μπάγερ κλπ )
Μην πιστεύεις τα ψέματα που πλασάρουν.
Σου μιλούν για ελευθερία, για «ελεύθερη διάθεση του σώματος». Σκέψου όμως:
Είναι ελεύθερος ο νέος που τον πετάνε στην ανεργία, που τον καταδικάζουν σε μισθούς και μεροκάματα πείνας, που τον κρατάνε αμόρφωτο, του στερούν την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό;
Αυτοί που διαφημίζουν την «ελευθερία των ναρκωτικών», είναι οι ίδιοι που συνεργάζονται με την Αμερικάνικη πρεσβεία για να διαφημιστούν οι ιμπεριαλιστές-σφαγείς των λαών.
Η «φυγή» δεν είναι ελευθερία, ούτε πράξη αντίστασης και απειθαρχίας στο σύστημα τους.
Αυτούς έχεις απέναντί σου. Όμως, στα παιδιά του λαού, που βιώνουν τα βάσανα των οικογενειών τους, δεν ταιριάζει η «φυγή» και η απάθεια.
Υποψιάσου: Την ίδια ώρα, όλα όσα αφορούν τα δικαιώματα και τα όνειρά σου, τα λένε...«παράνομα». Παράνομες οι καταλήψεις, οι κινητοποιήσεις, η ανυπακοή στους νόμους τους. Την ίδια ώρα, το μόνο νόμιμο θέλουν να είναι τα ναρκωτικά.  Και δεν φτάνουν σε αυτό. Καταργούν τις θεραπευτικές κοινότητες που παλεύουν για την απεξάρτηση των ναρκομανών κι οδηγούν τους ναρκομανείς να παίρνουν απ’ τα «νόμιμα» ναρκωτικά που τα πουλούν οι πολυεθνικές.  Με το νομοσχέδιο θέλουν να βγάλουν χρήματα οι ιδιώτες και από τον ανθρώπινο πόνο.
Η λογική σου ξέρει καλά ότι δεν υπάρχουν «καλά» και «κακά» ναρκωτικά. Δεν υπάρχουν «μαλακά» και «σκληρά» προβλήματα που οδηγούν στα ναρκωτικά. Και για να λυθεί το πρόβλημα χρειάζεται να λείψουν απ’ τη γη οι αιτίες που το γεννούν. Αιτίες γνωστές κι ομολογημένες: η φτώχια, η εκμετάλλευση, η ανεργία, η σχολική ή άλλη κοινωνική απόρριψη και περιθωριοποίηση. Είναι οι συνέπειες της κοινωνίας της εκμετάλλευσης μέσα στην οποία ζούμε.
Αυτή η κοινωνία που έχει όνομα, τη λένε «καπιταλισμό», που τη σιχαίνεσαι γιατί σ’ όλα σου βάζει εμπόδια, δε μπορεί ξαφνικά και μόνο σ’ αυτό το θέμα να σκέφτεται «το καλό σου».
Σκέφτεται το δικό της καλό. Σκέφτεται ότι αν η νεολαία είναι παραδομένη στους ψεύτικους κόσμους, τότε αυτοί οι κηφήνες με την ησυχία τους θα λεηλατούν τον πραγματικό κόσμο και τον πλανήτη.
Το κάνουν γιατί σε φοβούνται, μας φοβούνται. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να φέρουμε τα «πάνω-κάτω», να συγκρουστούμε και να παλέψουμε για ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας, να βρουν τα όνειρά μας εκδίκηση!

Μην τους κάνεις τη χάρη. Δείξε τους τι αξίζεις και τι σου αξίζει!
Μη «μασάς το χόρτο» που θέλουν να σε ταΐσουν.
Πάλεψε για ζωή ολόκληρη και όχι με δόσεις!

Η μοναδική πραγματικά ελεύθερη επιλογή είναι ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή, τέτοια που δικαιούται η νεολαία.
Τέτοια που ονειρεύεσαι κι εσύ κι οι γονείς σου για σένα.

Αθήνα 10 Γενάρη 2012

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Πώς το σάπιο πολιτικό σύστημα που κυβερνά σήμερα πάει να τη γλυτώσει



Πριν από λίγο καιρό συμμετείχα στις εκλογές για την ανάδειξη τοπικού διοικητικού συμβουλίου εκπαιδευτικών στην περιοχή μου. Από τους 1500 περίπου εκπαιδευτικούς που δικαιούνταν  να ψηφίσουν  ήρθαν  300 για να μην πω πόσοι (μερικές δεκάδες) ήρθαν να παρακολουθήσουν τον απολογισμό και τις ομιλίες στη Γενική Συνέλευση.  Με αυτόν τον τρόπο οι εκπρόσωποι των δύο κομμάτων εξουσίας όπως συνηθίζει να λέγονται κράτησαν τις δυνάμεις τους σε μια εποχή που η λογική εξέλιξη θα ήταν να είχαν καταποντιστεί. Παρά την αποδεδειγμένη αδιαφορία και παθητικότητα της πλειοψηφίας του διοικητικού συμβουλίου απέναντι στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση οι εκπαιδευτικοί προτίμησαν στην πλειοψηφία τους να τους ανταμείψουν για τη στάση τους. Και περιμένεις από επιστήμονες ανθρώπους να μην ενστερνίζονται τη μεμψιμοιρία , το ραγιαδισμό και την «γκρίνια». Όμως έτσι είναι τελικά. Οι εξυπνακισμοί  του τύπου «δεν ψηφίζω και αυτό είναι πολιτική θέση» έπιασαν τόπο και συνεχίζουν να εφαρμόζονται προκειμένου να επιστρατευτούν οι ισχυροί κομματικοί μηχανισμοί και να διασαλευτεί η «λαϊκή κυριαρχία» .
 Σ’ αυτή τη μικρογραφία των εθνικών εκλογών είδαμε όλη την οργανωμένη κομματική στρατιά να παρελαύνει και να ψηφίζει τους εκλεκτούς της. Αντίθετα , πολλοί εκπαιδευτικοί που είχαν εκδηλώσει όλον τον προηγούμενο καιρό τον  προβληματισμό και την αγανάκτηση τους είτε φανερά είτε ιδιωτικά επέλεξαν να απέχουν , για να δείξουν τι ; Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει.  Λες και αυτοί δεν θα αξιολογηθούν, δεν θα ενταχτούν στο ενιαίο μισθολόγιο, δεν θα υποβαθμιστεί το σχολείο τους.
 Το παράδειγμα μπορεί να μην αφορά πολλούς που διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο μπορεί όμως και να αφορά. Κάπως έτσι θα πορευτούν τα δύο κόμματα εξουσίας στις εθνικές εκλογές για να μην χάσουν ποσοστά ή και να κρατήσουν τις δύο πρώτες θέσεις στη βουλή.  Θα επιστρατευτούν οι δήθεν διανοούμενοι για να πουν και πάλι  όπως πριν τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές μέσα από « σοβαρές» εφημερίδες και δωρεάν έντυπα «δεν ψηφίζω γιατί όλοι ίδιοι είναι» , ή «δεν ψηφίζω για να δείξω τη διαμαρτυρία μου» . Θα επιστρατευτούν  επίσης κομματικοί σχηματισμοί όπως το κόμμα των ψαράδων, των πειρατών , των χορευτών με το σύνθημα ψηφίστε για διαμαρτυρία μικρά κόμματα  «ψαρεύοντας» ουσιαστικά την ψήφο των αβέβαιων ψηφοφόρων. Θα βγουν επίσης αστικοί μύθοι για τους κυβερνώντες, για το κλάμα που  έριξαν όταν ψήφιζαν το μνημόνιο, θα αρχίσει η κινδυνολογία , ψηφίστε τους υπέυθυνους, τους πατριώτες, πιθανόν να αλλάξουν και κάποιοι αρχηγοί λες και ο ηγέτης έφταιγε που περίπου 250 βουλευτές ψήφισαν το «κούρεμα» και τα τελευταία μνημονιακά μέτρα.

Ο στόχος είναι ένας, να μην ψηφιστεί η αντιμνημονιακή αριστερά, η αριστερά που αντιτάσσεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΔΝΤ , η αριστερά που δεν θέλει τραπεζίτες για πρωθυπουργούς  και ζητά να αλλάξει η σάπια και ανίκανη όπως καθημερινά  αποδεικνύεται διαχείριση της εξουσίας. Μας το έδειξαν ο άκρατος δανεισμός σε επιχειρηματίες και ΜΜΕ  από τις τράπεζες με πολιτικές πλάτες , μας το έδειξε η πολιτική διαφθορά που απειλεί λειτουργούς της δικαιοσύνης.
Συνεχίζουμε λοιπόν τον αγώνα . ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΜΕΤΟΧΟΣ  ΚΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ.  ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ!!!

  


Γιατί μόνον  εμείς αυτόν που δεν παίρνει καθόλου μέρος σ’αυτά (στα κοινά)  τον θεωρούμε όχι φιλήσυχο, αλλά άχρηστο, κι εμείς οι ίδιοι ή κάνουμε ορθές σκέψεις και προτάσεις πάνω στις υποθέσεις της πολιτείας ή, τουλάχιστον, παίρνουμε σωστές αποφάσεις γι’αυτές, γιατί δε νομίζουμε πως τα λόγια βλάφτουν τα έργα, αλλά ότι πιο πολύ βλάφτει να μη διαφωτιστούμε πιο μπροστά με το λόγο για τα όσα πρέπει να κάνουμε. Γιατί και σε τούτο, αλήθεια, ξεχωρίζουμε, ώστε οι ίδιοι και πολύ τολμηροί να’μαστε και πολύ να συλλογιζόμαστε όσα θα επιχειρήσουμε. ως προς αυτό, στους άλλους η άγνοια φέρνει τόλμη απερίσκεπτη κι η γνώση δισταγμό (αμάθεια μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει). Και πιο δυνατή ψυχή δίκαια θα λογαριαστεί πως έχουν εκείνοι που ξέρουν πεντακάθαρα και τα φοβερά και τα ευχάριστα κι όμως γι’αυτό δεν προσπαθούν ν’αποφύγουν τους κινδύνους.

Περικλέους Επιτάφιος,  40, Θουκυδίδης,  Βιβλίο Β'.