Όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα ….

Ο στίχος αυτός είναι από ένα παλιό τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου , ένα τραγούδι αληθινής πατριδογνωσίας, όχι της πατρίδας που μας προβάλλουν στις εθνικές εορτές, τις παρελάσεις ή της πατρίδας που κακοποιούν καθημερινά οι ελληνικές κυβερνήσεις. Είναι η πατρίδα ενός καλλιτέχνη που βίωνε τα μεγάλα καθημερινά προβλήματα , το κυνήγι του λαχείου, το μεροκάματο στην μετανάστευση . Σαν να μην άλλαξε τίποτα από τη δεκαετία του ’70. Σαράντα χρόνια μετά η Ελλάδα με το έρημο εμπορικό κέντρο, τα συσσίτια για τους άστεγους και τους φτωχούς, το κράτος παιδείας και πρόνοιας που κατεδαφίζεται και ο Έλληνας που συνεχίζει την καθημερινή του Οδύσσεια μέσα στην ίδια του τη χώρα.