Εδώ και έξι μήνες εγώ και οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου στα Πειραματικά Σχολεία υφιστάμεθα μια πρωτοφανή ψυχολογική πίεση γνωρίζοντας ότι σε δύο, τρεις, έξι μήνες, σε δύο ή σε πέντε χρόνια θα βρεθούμε εκτός του σχολείου με το οποίο έχουμε συνδέσει τον οικογενειακό μας προγραμματισμό και στο οποίο έχουμε δώσει πολύτιμο ελεύθερο χρόνο, ψυχικές και σωματικές δυνάμεις. Ακούμε για επιτροπές αξιολόγησης μικρές, μεγάλες, συμβούλους που θα μπαίνουν στην τάξη και θα ελέγχουν, κρίσεις κάθε δύο χρόνια με αντίτιμο τη διατήρηση της θέσης μας στο σχολείο και ένα σχεδιαζόμενο πρωτόγνωρο διοικητικό αυταρχισμό που δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε εκπαιδευτικό χώρο.
Είμαστε εκπαιδευτικοί με αυξημένα προσόντα που επιλεγήκαμε χωρίς να γνωρίζουμε ότι η θητεία μας θα έχει ημερομηνία λήξης. Είμαστε και το τονίζω μόνιμοι καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης, πολλοί, διορισμένοι μέσω εξετάσεων του ΑΣΕΠ, άλλοι μετά από δεκαετίες υπηρεσίας, ότι δηλαδή ισχύει και για χιλιάδες άλλους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στα Γυμνάσια και στα Λύκεια της χώρας μας. Η μόνη διαφορά που κάποιοι θεωρούν στίγμα είναι το μειωμένο ωράριο το οποίο και εξυπηρετούσε τα ερευνητικά καθήκοντα (πειραματικές και δειγματικές διδασκαλίες) των εκπαιδευτικών στα Πειραματικά Σχολεία, κάτι το οποίο ήδη έχει καταργηθεί.
Ο ψυχολογικός εκβιασμός που δεχόμαστε φορτίζεται ακόμη περισσότερο από φήμες ή και βάσιμες ενδείξεις ότι τα σχολεία μας αν δεν μετατραπούν σε Πρότυπα Πειραματικά θα καταργηθούν τελείως. Πολλοί επομένως, από μας προτιμούν να δεχτούν το αντιπαιδαγωγικό νέο καθεστώς με αντίτιμο την προσωρινή έστω διατήρηση της θέσης τους στα σχολεία.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον αβεβαιότητας, τρομοκρατίας και ανησυχίας το συνδικαλιστικό όργανο στο οποίο ανήκουμε, ψηφίζουμε, εκλέγουμε αντιπροσώπους, πληρώνουμε συνδρομή και συμμετέχουμε μας τιμά με την απουσία του. Πέρα από ένα έγγραφο με επιφυλάξεις επί του νομοσχεδίου η ΟΛΜΕ έχει αφήσει το πεδίο ελεύθερο στην αυτοαποκαλούμενη «ΕΛΜΕ ΠΡΟΤΥΠΩΝ» να παρουσιάζεται στη Βουλή, να συνδιαλέγεται με την υπουργό, να καταθέτει προτάσεις στη ΔΕΠΠΣ , να συγκαλεί συνελεύσεις με εκπαιδευτικούς των Πειραματικών Σχολείων και να «ζητιανεύει» ουσιαστικά «ψιχία αλλαγών» επί των μεταβατικών διατάξεων του νομοσχεδίου. Οι άνθρωποι αυτοί εκπρόσωποι ουσιαστικά δύο σχολείων, τους οποίους εγώ προσωπικά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω, να ακούσω ή να ψηφίσω παίζουν τον ρόλο συνδικαλιστικής αντιπροσώπευσης στο χώρο των εκπαιδευτικών ερήμην της ΟΛΜΕ. Ποιος τελικά εκπροσωπεί τους εκπαιδευτικούς αυτού του τόπου; Υφίσταται σωματείο (ΕΛΜΕ ΠΡΟΤΥΠΩΝ) με τέτοιο τίτλο που δημιουργεί ουσιαστικά διαχωρισμούς στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση της χώρας μας; Μήπως θα πρέπει να ιδρυθούν και «ΕΛΜΕ ΕΠΑΛ», «ΕΛΜΕ Μουσικών, Καλλιτεχνικών Σχολείων κλπ» ή μήπως η ΕΛΜΕ ΠΡΟΤΥΠΩΝ λειτουργεί εν γνώσει της ΟΛΜΕ, κάτι το οποίο δυσκολεύομαι να αποδεχτώ. Θα ήθελα να μας απαντήσετε τι προτίθεστε να κάνετε σε σχέση με την ουσιαστική μεταβολή των εργασιακών μας σχέσεων και επιπλέον σε σχέση με τη νέα διαμορφωθείσα κατάσταση στη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης.
