Οι παλαιές δικτατορίες συνήθιζαν να δίνουν στη μάζα «άρτο». Έκτακτα επιδόματα, ρουσφετολογικά δωράκια, χαριστικά δάνεια σε φίλους ή και πρόθυμους υποστηριχτές του καθεστώτος.
Η νέα διακυβέρνηση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Νέα Τάξη δίνει «τζόγο», σε συνδυασμό πάντα με «θεάματα». Στα χρόνια της κρίσης «το χρήμα για το λαό» όλο και λιγοστεύει. Έτσι βρέθηκε ένας νέος τρόπος να χειραγωγηθεί ο πολίτης. Ένα εργαλείο επικερδές που παθητικοποιεί , αποχαυνώνει αλλά δημιουργεί ελπίδες και όνειρα στην εξαθλιωμένη πλέμπα. Όλοι έχουν δικαίωμα σ’ αυτό το όνειρο : άνεργοι, ανασφάλιστοι απασχολούμενοι, ακόμη και επιχειρηματίες που ελπίζουν σε μια παράταση στις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς τις τράπεζες.
Η γκανιότα, το στοίχημα δεν κάνει διακρίσεις, απλά προϋποθέτει το αυτονόητο, λίγα έστω χρήματα και διάθεση για παιχνίδι. Βέβαια το κέρδος του στοιχηματία συνήθως δε αποταμιεύεται ούτε καλύπτει οικογενειακές ανάγκες. Ο εθισμένος στον τζόγο είναι άνθρωπος παθιασμένος με το κέρδος και την προσωπική ευχαρίστηση που αποκτά από αυτό. Τα κέρδη πηγαίνουν ως επί το πλείστον σε νέα ρουλέτα, καθώς χαίρεται και συναρπάζεται από την αγωνία της πρόβλεψης. Είναι, επομένως αυστηρά ατομική υπόθεση για να μην πω αντρική. Κάποτε ο χαρτοπαίκτης βρισκόταν στα όρια του περιθωρίου, λίγο πριν την ηθική και οικονομική του κατάπτωση. Η εικόνα του ανθρώπου που παίζει τις τελευταίες οικονομίες του για να σώσει την παρτίδα προκαλούσε αποστροφή και προβληματισμό. Σήμερα οι αξίες έχουν αντιστραφεί. Ο τζογαδόρος μπορεί να παίξει στο στοίχημα και ταυτόχρονα να είναι και καταξιωμένος .
Δημοσιογράφοι κυρίως του αθλητικού τύπου υπερηφανεύονται που έπαιξαν αλλά «πήγαν κουβά». Άλλοι θεωρούν τον εαυτό τους Τειρεσία, αφού μάντεψαν την ήττα ή την νίκη της χ ποδοσφαιρικής ομάδας. Ποιος, όμως, αποκλείει το ενδεχόμενο οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές ή οι διαιτητές να παίζουν στοίχημα καθορίζοντας οι ίδιοι την δική τους τύχη. Η «ομορφιά του ποδοσφαίρου» σε ορισμένες περιπτώσεις αποδείχτηκε προσυμφωνημένη απάτη. Στην Αγγλία η μακρά παράδοση του στοιχήματος εμπεριέχει προβλέψεις από τις επόμενες πολιτικές εξελίξεις, τα αθλητικά έως τον πόλεμο ή την χρεοκοπία μιας αφρικανικής χώρας. Σήμερα το τυχερό παιχνίδι έχει παγκοσμιοποιηθεί και διαδικτυωθεί. Ακόμη και ένας μαθητής με το μικρό του pc μπορεί πλέον να παίξει στην ηλεκτρονική ρουλέτα και να κερδίσει ένα σεβαστό ποσό αρκετό για να του χαρίσει το νέο του video game.
Τεράστια ποσά παίζονται καθημερινά στις εταιρίες στοιχήματος χωρίς να μπορούν φυσικά να ελεγχθούν ή και να φορολογηθούν. Το «ξέπλυμα» άλλωστε παράνομου χρήματος μέσω των τυχερών παιχνιδιών είναι μια παλαιά συνήθεια.
Οι νέες επενδύσεις επίσης εμπεριέχουν τη δυνατότητα χρηματοδότησης καζίνο , οργανωμένων στα πρότυπα του Las Vegas με χώρους αναψυχής και νυχτερινή διασκέδαση.
Ο τζόγος γίνεται τομέας της επίσημης οικονομικής πολιτικής ενός κράτους, αφού παρουσιάζεται ως μια καθόλα νόμιμη οικονομική δραστηριότητα. Οι ψυχολογικές ή και κοινωνικές επιπτώσεις δεν ενδιαφέρουν, αφού ο τα κέρδη για τις επιχειρήσεις είναι κολοσσιαία και προσφέρουν σύμφωνα με τους κρατούντες θέσεις εργασίας.
Όσο, λοιπόν, η οικονομική κρίση θα χειροτερεύει , τόσο η ανάπτυξη των στοιχηματικών παιχνιδιών θα εντείνεται.
